Morehshin Allahyari jest artystką nowych mediów, aktywistką i kuratorką kultury i sztuki. W swoich pracach skupia się na sprzecznościach politycznych i społecznych, z którymi musimy mierzyć się każdego dnia. O technologii myśli jako o poetyckim narzędziu do utrwalania życia jednostki i społeczeństwa w XXI wieku. Morehshin jest aktualnie wykładowczynią na San Jose State University, a także  współzałożycielką i kuratorką w Experimental Research Lab w Pier9/Autodesk.

Edgar Bąk – grafik, designer. Zajmuje się projektowaniem identyfikacji wizualnych, plakatów, magazynów i publikacji. Ukończył z wyróżnieniem Wydział Grafiki warszawskiej ASP (dyplom w pracowni prof. Lecha Majewskiego, 2006), gdzie był asystentem w pracowni ilustracji prof. Zygmunta Januszewskiego. Jego projekty wielokrotnie nagradzano w Polsce (m.in. w Polskim Konkursie Reklamy KTR) i na świecie.

Projektant interakcji. Absolwent University of the Arts in Bremen, aktualnie student komunikacji wizualnej University of the Arts Berlin. Skupia się na łączeniu świata fizycznego i wirtualnego oraz na nowych technologiach i kreatywnym programowaniu.

Joanna Bronisławska aka A SI MINA to muzyk, pedagog, animatorka kultury, aktywistka. Członek zespołu The Complainer (od 2008) i Mołr Drammaz (od 1994). Pracuje z dziećmi, młodzieżą , dorosłymi i seniorami – uczy gry na gitarze i pianinie oraz prowadzi liczne autorskie warsztaty muzyczne. Współpracuje z instytucjami kultury i artystami z kraju i ze świata. W 2011 i 2014 nominowana do tytułu Kuturysta Roku  –  nadawanego przez Radiowy Dom Kultury Polskie Radio „Trójka”.

Blogerka, kurator sztuki i krytyk. Pochodzi z Belgii, jednak obecnie związana jest z Londynem i Turynem. Pisze o zjawiskach z pogranicza sztuki, nauki i problematyki społecznej na swoim blogu we-make-money-not-art.com. Współpracuje z europejskimi magazynami art/design. Prowadzi wykłady na temat tego jak artyści, hakerzy i projektanci wykorzystują naukę jako nośnik w dyskursie krytycznym . Współautorka New Art/Science Affinities, będącą przeglądem pracy 60 współczesnych artystów z całego świata.

Na art+bits 2015 wygłosi prelekcję pt. „Hacking for the Age of Planned Obsolescence.”

Drzach jest architektką, pracuje w Zurichu, studiowała na ETH Zurich i na GSD Harvard University. Realizowała projekty w Nowym Jorku, Berlinie, Zurichu i Basel. Łączy sztukę i design tworząc unikalne meble i powierzchnie wystawowe.
 
Suchy to kryptograf i inżynier oprogramowania, studiował na ETH Zurich i na Carnegie Mellon University. Realizował projekty w Zurichu, Pittsburghu i New Bruswick (NJ) eksperymentuje z hologramami i transformatą Fouriera.

Absolwent i wykładowca ASP w Katowicach. Zajmuje się nowymi mediami, animacją i interaktywnymi rozwiązaniami związanymi z silnikami gier komputerowych. Doświadczenia z branży gier przenosi na pola sztuki i kultury. Współzałożyciel Fundacji Rara-Avis oraz studia deweloperskiego Carbon Studio, z którymi wprowadza do świata realnego świat wirtualny. W swoich poszukiwaniach stara się znaleźć połączenie między kulturą i tradycją, a technologią.

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, gdzie obecnie jest asystentem w pracowni Nowych Mediów. Zajmuje się sztuką nowomedialną: video, muzyką elektroniczną, programowaniem, instalacjami i projektowaniem generatywnym. Jest jednym z twórców Biura Dźwięku Katowice, współpracuje z Medialabem Katowice. Współtworzył grupę audiowizualną RGBoy oraz zespół Teleport Katowice, projekty penetrujące obszary muzyki elektronicznej w oparciu o syntezatory, samplery oraz zabawki generujące dźwięki.

Artysta nowych mediów, projektant i kreatywny programista urodzony w Paryżu, aktualnie mieszka i pracuje w Berlinie. Ukończył paryską École Estienne i Amiens ESAD. Wystawiał swoje projekty cyfrowe w kilku krajach, we współpracy z grupami takimi jak Graffiti Research Lab Germany. Aktualnie związany z ART+COM Studios, zajmującym się projektowaniem i rozwijaniem instalacji i przestrzeni nowych mediów. Organizator grupy dyskusyjnej Creative Code Berlin.

dr hab. Piotr Celiński jest adiunktem w Zakładzie Filozofii i Socjologii Polityki UMCS w Lublinie. Medioznawca, teoretyk mediów cyfrowych, animator kultury, współtwórca i członek zarządu Fundacji Instytutu Kultury Cyfrowej i Centrum Badań Gier Wideo UMCS. Autor i redaktor m.in.: Mindware. Technologie dialogu (Lublin 2012), Postmedia. Cyfrowy kod i bazy danych (Lublin 2013).

VJ, projektant, twórca multimedialny – Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na wydziale artystycznym. Współzałożyciel studia projektowego Atelier S10 w Mysłowicach. Od 2007 opracowuje autorskie metody generowania obrazu i dźwięku z wykorzystaniem analogowych i cyfrowych technologii. Współtworzył katowickie multimedialne projekty i zespoły RGBoy, Teleport Katowice, Elektronik Zoo, Larmo Soundsystem. Wizualizacje oraz autorskie prace audiowizualne prezentował na wielu festiwalach, m.in. na: Tauron Nowa Muzyka Fesitwal 2008–2014, Off Festiwal 2007, Warsaw Electronic Festiwal 2009, Media Biennale WRO 2009, Vivisesja 2008, Poolloop Festival Zurych 2009, Moscow Biennale for Young Art 2010.

Jest architektką i współzałożycielką pracowni NAS-DRA. Zajmuje się wdrażaniem innowacji w dziedzinie zrównoważonej architektury i projektowania. NAS-DRA działa w dziedzinie badań, projektowania i technologii, które odzwierciedlają się w aktywnych i pasywnych rozwiązaniach architektonicznych dla miast. Posiada podwójny dyplom magistra z Delft University of Technology i Politechniki Śląskiej.

Kreatywny programista i artysta multimedialny działający na pograniczu sztuki i technologi, pasjonat nowych mediów, wizualizacji danych i sztuki generatywnej. Tworzy interaktywne instalacje, aplikacje, a także muzykę ambientową. Pracuje z wykorzystaniem różnych narzędzi, często wykonanych przez niego samodzielnie.

prof. dr hab. Ryszard W. Kluszczyński jest kierownikiem Katedry Mediów i Kultury Audiowizualnej UŁ, profesor ASP w Łodzi. Zajmuje się sztuką nowych mediów, awangardowym filmem i sztuką wideo, teorią sztuki i jej najnowszymi tendencjami oraz zagadnieniami cyberkultury. Autor wielu publikacji, m.in. Sztuka interaktywna (2010); Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimediów (2001)

Antropolog mediów, zajmuje się socjologią Sieci, edukacją medialną, kulturowymi aspektami ubicomp i problematyką dostępności w projektowaniu interakcji. Doktor nauk humanistycznych, adiunkt w Instytucie Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych Uniwersytetu Śląskiego. Autorka monografii Media w podróży. Ostatnio zredagowała książki: Cyberculture Now oraz Post-Privacy Culture (Inter-Disciplinary Press, Oxford). Kierownik projektu Digital Arts w Inter-disciplinary Net w Oksfordzie.

Taylor Levy jest kanadyjską artystką, która aktualnie mieszka i tworzy w Nowym Jorku. Kształciła się na Uniwersytecie Nowojorskim i Vassar College w Nowym Jorku, gdzie zdobyła wiedzę z zakresu sztuki, nowych mediów i projektowania interakcji. Obecnie współprowadzi studio projektowe CW&T gdzie zmienia charakter codziennych technologii użytkowych. Wierzy, że wartościowy design to taki, który poprzez technologię ukazuje ewolucję ludzkiej logiki i postrzegania.

Lev Manovich jest autorem wielu książek, wśród nich „Języka Nowych Mediów” – publikacji okrzykniętej „najbardziej sugestywnym i najszerszym ujęciem historii mediów od czasów Marshalla McLuhana”. Manovich jest profesorem w Graduate Center, City University of New York oraz dyrektorem Software Studies Initiative, jednostki zajmującej się analizą i wizualizacją big data. W 2013 roku jego nazwisko pojawiło się na liście 25 osób kształtujących przyszłość designu.

—
Lev Manovich z powodów niezależnych od organizatorów odwołał swój przyjazd do Katowic. Seminarium nt. analityki kulturowej zaplanowane na sobotę 14.11.2015 (11.45–13.15) poprowadzi Moritz Stefaner, specjalista od wizualizacji danych odpowiedzialny m.in. za realizowane z Lvem Manovichem projekty On Broadway i Selfiecity. W ramach wykładu Science of Culture zaplanowanego na sobotę 14.11.2015 (15:00–16:00) zaprezentujemy nagranie wykładu Manovicha; następnie odbędzie się dyskusja online.

Projektantka graficzna i organizatorka w Women in Technology na Śląsku. Wiele energii poświęca by rozwijać swoje umiejętności i chłonąć nową wiedzę. Wierzy, że wszelkie możliwości są w zasięgu ręki, a na domiar dobrego, mają ludzką twarz. Fascynatka wizualizacji danych i informacji wizualnej, networkingu, technologii oraz wykładów TedTalks.

Sidey Myoo to pseudonim naukowy dr hab. Michała Ostrowickiego, filozofa i teoretyka sztuki. Pracownika Zakładu Estetyki Instytutu Filozofii UJ oraz Zakładu Teorii Sztuki Mediów ASP w Krakowie. Interesuje go estetyka traktowana jako teoria sztuki, głównie w odniesieniu do sztuki współczesnej, w tym sztuki elektronicznej; zajmuje się również filozofią sieci. Autor m.in. Ontoelektroniki (2013).

Studio założone przez Steffena Fiedlera, Jonasa Loha & Stephana Thiela, zajmujące się projektowaniem interakcji, wizualizacją danych oraz designem generatywnym. Tworząc produkty i usługi NAND stawia na bliską współpracę multidyscyplinarnych zespołów i ośrodków badawczych, łącząc innowacyjne strategie projektowania i najnowsze technologie. Członkowie studia wykładają na Wydziale Projektowania Interakcji berliń­skiej BTK, Wydziale Projektowania Interakcji FHP w Poczdamie oraz Wydziale Architektury Uniwersytetu Bauhausu w Weimarze.

Dietmar Offenhuber jest adiunktem w Northeastern University w Bostonie na wydziale Sztuki, Projektowania i Polityki Publicznej. Posiada doktorat z urbanistyki MIT, tytuł magistra w Media Arts and Sciences MIT Media Lab oraz tytuł inżyniera-architekta Politechniki w Wiedniu. Obszar jego badań obejmuje odpowiedzialność w projektowaniu ze szczególnym uwzględnieniem jego udziału w zarządzaniu przestrzenią miejską i dyskursie obywatelskim.

PanGenerator to interdyscyplinarna grupa skupiona w swoich działaniach twórczych wokół szeroko pojętych nowych mediów. Wśród zrealizowanych dotąd projektów można wyróżnić zarówno rozbudowane instalacje interaktywne, niecodzienne instrumenty muzyczne (Dodecaudion) jak i niewielkie urządzenia z obszaru wereable technology. Kolektyw jest również mocno zaangażowany w promocję i edukację w zakresie sztuki nowych mediów. 

Mieszka i pracuje w Londynie, dokąd przeniosła się ze Stanów Zjednoczonych, by w 2004 roku ukończyć studia z zakresu projektowania komunikacji. Pracuje jako designer, podejmując inicjatywy związane z danymi, począwszy od ich wizualizacji i projektowania informacji, po ilustracje i instalacje realizowane na potrzeby rozmaitych klientów. Jej zainteresowania oscylują wokół wizualnych sposobów reprezentacji języka, literatury i danych liczbowych. Jej prace były częścią wielu międzynarodowych wystaw.

Designer, inżynier interakcji we Frog w Szanghaju. Bada relacje między obiektami sieciowymi i ich interakcjami z ludźmi. Laureat nagród Best in Show, Best in Engaging Interaction Awards 14 oraz Speculative Design Core 77. Aktualnie współtworzy także grupę Automato, która zajmuje się projektowaniem rzeczywistych i fikcyjnych artefaktów i doświadczeń by zbadać jaki jest wpływ technologii na nasze życie codzienne.

Artysta multimedialny i niezależny researcher, mieszka i pracuje w Berlinie. Zainteresowany przestrzenią, percepcją, cyfryzacją, antropologią cyfrową, interakcjami i minimalistyczną estetyką. Współpracuje z researcherami, artystami i galeriami na całym świecie.

Niklas Roy to twórca pochodzący z Berlina, który wykorzystuje sztukę do badania technologii. Sam siebie przedstawia jako ‘wynalazcę rzeczy bezużytecznych”, choć wierzy, że sztuka jest niezbędna dla utrzymania równowagi w prawidłowo funkcjonującym społeczeństwie. Jego prace mają postać mechanicznych rzeźb, interaktywnych performansów i elektronicznych urządzeń. Współorganizował szereg warsztatów z pogranicza sztuki oraz elektroniki, automatyki czy robotyki. Jest autorem wielu interdyscyplinarnych projektów, między innymi instalacji „Instant Art Career” współtworzonej wraz z Kati Hyyppä i zaprezentowanej na katowickim Street Art Festiwal 2013. Dzięki niej dziesiątki osób wcieliło się w rolę artystów, którzy mogli stworzyć obrazy wystawione następnie w galerii i sprzedane podczas licytacji.

Duet twórców audiowizualnych: Dana Hayhursta (muzyka) i Reubena Sutherlanda (animacje). Ich performanse są swoistym amalgamatem wielu technik i nurtów: muzyki elektronicznej, sztuki kinetycznej, komiksowej, abstrakcyjnych animacji, technik manipulacji materiałem przez cięcia i montaż, samplingu, aleatoryzmu, programowania algorytmicznego i improwizacji na żywo.

Moritz Stefaner pracuje z „prawdą i pięknem” na pograniczu wizualizacji danych, estetyki informacji i interakcji. Dzięki doświadczeniom z zakresu kognitywistyki i projektowania interfejsów stara się zachować równowagę pomiędzy estetyczną i analityczną metodą opisu złożonych zjawisk. Poszukując nowych sposobów patrzenia na duże zbiory danych współpracował między innymi z OECD, Światowym Forum Ekonomicznym, Skype, dpa, FIFA oraz Towarzystwem Wspierania Nauki im. Maxa Plancka.

Superflux to studio projektowe założone przez Anab Jain oraz Jona Arderna, badające obszary, w których najnowsze technologie łączą się z codziennym życiem i otaczającym nas światem. Superflux to projekt brytyjsko-indyjski. Choć studio jest zlokalizowane w Londynie, w równym stopniu czerpie ze swoich korzeni umiejscowionych w mieście Ahmedabad. Jego twórcy pracują nad projektami, które uznają rzeczywistość szybko zmieniającego się świata i projektowanie bez zaprzeczania jego niestałości. Studio bada wpływ nowo powstających  interakcji i za pomocą szybkiego prototypowania i szkiców multimedialnych szuka odpowiedzi na nie w postaci nowych produktów i usług.

Michał Szota projektuje interakcję i grafiki, ale także eksperymentuje z nowymi mediami. Autor animowanych infografik internetowych, instalacji interaktywnych, gry tekstowej, stron www. W 2014 roku był gościem art+bits, gdzie wystawiał swoją pracę i prowadził warsztaty

Ryszard Winiarski (1936–2006) – malarz, grafik i scenograf. Absolwent Politechniki Warszawskiej (Mechanika precyzyjna) i  ASP (Malarstwo). Prekursor zastosowania elementów matematyki i logiki do tworzenia obrazu. Winiarski był jednym z czołowych polskich przedstawicieli indeterminizmu w sztukach wizualnych. Jego prace wykazują analogie do dzisiejszej komputerowej grafiki generatywnej.

dr Ewa Wójtowicz to absolwentka poznańskiej ASP, wykłada na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Jej zainteresowania badawcze obejmują problemy kultury internetu, sztuki postmedialej. Autorka książki Net art (2008) oraz kilkudziesięciu tekstów poświęconych sztuce mediów. Zastępca redaktor naczelnej „Zeszytów Artystycznych”. Współpracuje z pismem Fragile i Magazynem O.pl. Jest członkiem AICA.

dr hab. Piotr Zawojski to pracownik Zakładu Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach UŚ w Katowicach, wykładowca na ASP w Krakowie. Zajmuje się problematyką fotografii, filmu i kina, sztuki nowych mediów oraz cyberkultury. Dyrektor artystyczny szczecińskiego festiwalu digitali_ia, szef działu “Film i Media” kwartalnika Opcje. Napisał m.in. Cyberkultura. Syntopia sztuki, nauki i technologii (2010).

Urodzony w Szwajcarii, mieszka i pracuje w Bernie. Jego prace były prezentowane na arenie międzynarodowej. Używając prostych i funkcjonalnych komponentów Zimoun buduje architektoniczne platformy dźwięku.

Miniaturyzacja technologii, mobilne media i nieustanne podłączanie do Sieci nowych rodzajów urządzeń sprawiły, że komputer przestał być samoistnym obiektem. Wraz z narastającym rozproszeniem cyfrowych narzędzi powstają nowe zjawiska społeczne i nowe możliwości zaangażowania obywatelskiego.

Rosnąca liczba informacji w Sieci wymusza powstanie nowych narzędzi, ułatwiających budowanie czytelnych i atrakcyjnych komunikatów. Coraz większą wagę zyskuje zagadnienie pozyskiwania, przetwarzania i prezentacji dużych zbiorów danych. Interesującym aspektem tego procesu jest jego wpływ na model wytwarzania wiedzy w społeczeństwie sieci.

Hackerstwo rozumieć można jako biegłość w obsłudze współczesnych, fizycznych i cyfrowych narzędzi, znajomość zasad ich działania i umiejętność przekształcania ich na własne potrzeby. Tego typu techniczne kompetencje są podstawą dla działalności krytycznej, społecznej i artystycznej prezentowanej w ramach panelu.

Wobec szybkiego tempa zmian społecznych i technologicznych rolą projektowania nie jest już tylko rozwiązywanie dzisiejszych problemów, lecz także przewidywanie nowych zjawisk i sytuacji. Design staje się czymś więcej, niż tylko narzędziem, kształtując sposób myślenia o najbliższej przyszłości.

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat nowe media zyskały status pełnoprawnego gatunku twórczości artystycznej. Kluczowe dla historii nowych mediów realizacje zaprezentowane zostaną w formie specjalnie przygotowanej publikacji, uzupełnionej o panel dyskusyjny i projekcję video wybranych prac.